Özet
Bu çalışma, 1960’lı ve 1970’li yıllarda Türkiye’de sinemaya gitmiş ve çoğunlukla Yeşilçam melodramlarını izlemiş kadınların hatıralarından yola çıkarak nostalji duygusunun ve retoriğinin anlam ve kuruluş biçimlerine odaklanmaktadır. Sinemayı ve sinemaya gitmeyi çok çeşitli anlamlar ve amaçlar çerçevesinde deneyimleyen Yeşilçam’ın kadın izleyicileri bu hatıralarında yalnızca geçmişin sinema pratikleri hakkında bilgi vermemiş, geçmiş hakkındaki duygularını, arzularını ve inançlarını da ortaya koymuştur. Kadın izleyicilerinin hatıralarına bakmak bize bireysel ile kolektif arasındaki ilişkide deneyimin belleğe, belleğin de tarihe dönüşü esnasındaki duygu yapılarına bakmayı önerir. Bu öneri doğrultusunda makalede tarihsel kadın izleyicilerinin anlatılarındaki “altın çağ” miti ve “tahta iskemle arzusu” olarak adlandıracağım nostalji duygusu, sinema deneyimi ve bellek çerçevesinde ele alınmaktadır. Analizler, tarihsel izleyici olarak kadın izleyicilerin Yeşilçam melodramlarını ve sinema deneyimlerini hatırlama biçimlerinde geçmişe özlem ile geçmişten kaçınma arasında ikircikli bir anlatı kurduklarını gösterirken, kadınların nostaljiyi nasıl farklı biçimlerde anlamlandırdıklarını ve deneyimlediklerini ortaya koymaktadır.
Anahtar Kelimeler
Altın çağ nostalji melodram kadın izleyiciler YeşilçamPaylaş
Detaylı Bilgi
- Yazarlar: Aynülhayat Uybadın, Dr. Öğr. Üyesi, Sakarya Üniversitesi
- DOI: dx.doi.org/10.12658/M0712
- Yıl: 2023 (Haziran) / Cilt: 13 / Sayı: 2
- Sayfa: 299-317
- Tam Metin
- Diğer Diller:
-
English
- 526 Görüntülenme
- Sayı İçeriğine Git