ÖZET
Makale, Türkiye’nin Güney Avrupa modeli içindeki yerini daha iyi kavrama noktasında “yaşlılık” üzerine değerlendirme yapmaya çalışmaktadır. Bu değerlendirmenin iki önemli yönü söz konusudur.Birinci yön, Güney Avrupa modeli ve Türkiye’nin bir yaşlanma sorunu ile muhatap olduğudur. İkinci yönsebu yaşlanma sorunu nedeniyle“yaşlımerkezli” Güney Avrupa refah modeli ve bunun parçası konumundaki Türkiye’de yaşlılıküzerinde daha çok düşünülmesigerektiğidir. Bu anlamda makale, “Türkiye ‘gerçekten’ de Model’in bir parçası mıdır?” şeklinde bir temel soruyu ön plana almaktadır. Dolayısıyla makale, en temelde yaşlılık üzerinden Türkiye’nin refah rejiminin yerini anlamaya gayret etmektedir. Ancak bu gayretin merkezinde yaşlılara yönelik refah uygulamaları bulunmamaktadır. Bunun yerine makalede, uygulamalar da dikkate alınmak suretiyle “yaşlı algısı” merkeze alınmakta, bu algının Türkiye’deki durumu irdelenmekte ve buna göre Türkiye’nin refah rejiminin “yaşlılık zemini” sorgulanmaktadır. Bu sorgulama, aile ve piyasa ile irtibatlı bir şekilde “ikilemler” üzerinden yapılmaktadır. Ailenin yaşlı algısında “sorumlu-sorunlu” ikilemi, piyasanın yaşlı algısında “üretim-tüketim” ikilemi, Türkiye’nin refah rejimini kavrama noktasında yardımcı olabilmektedir.