ÖZET
1979 yılında yaşanan İran İslam Devrimi sonrasında İslamcı politikalar kurulan yeni rejimin hem iç hem de dış politikalarının temelini oluşturmuştur. Ancak milliyetçilik de göz ardı edilmemiş ve daha da ileri gidilerek Şii İslam ve İslam öncesi Pers kültürünün harmanlanması ile bir İranlılık kimliği yaratılmıştır. Bu kimlik devlet tarafından, Şii mitolojisi, İslam öncesi Pers kültürü, anti-emperyalizm, Üçüncü Dünyacılık ve anti-Siyonizm gibi ögelerle harmanlanmış ve çok etnikli İran toplumuna ortak bir aidiyet olarak sunulmuştur. Bu aidiyet olgusunun hem İran içinde hem de İran dışında cereyan eden olaylar üzerine inşa edildiği iddia edilebilir. Bunu yaparken, İran Devleti basılması kendi tekelinde olan banknotları, madeni paraları ve posta pullarını gündelik milliyeçiliğin aracı olarak kullanmış ve bu ‘banal’ yollar ile İranlılık duygusunun her gün yeniden üretilmesine katkı yapmıştır. Böylelikle, banknotlar, madeni paralar ve posta pulları gibi görsel semboller aracılığı ile devlet, kendi oluşturduğu kimliği yine kendi içerisinde bulunan alt-ulusal kimliklerin bu resmi kimliğe saldırılarına karşı bir savunma aracı olarak banal milliyetçilik vasıtası ile kullanmış olmaktadır.