ÖZET
Bilim tarihinde modern bilimin ortaya çıkışı kadar yayılması da eş değer önemdedir. Bilim tarihinde “Bilim devrimi” yaklaşımı astronomiyi nirengi noktası yapmakta ve modernliği bu merkezden kavramlaştırmaktadır. Astronomide ortaya çıkan gelişmelerin Batı-dışına yansıması aynı etkiyi vermezken diğer bilim alanlarındaki gelişmelerin yansımaları belirleyici olmuştur, ki tıp bu alanların başında gelmektedir, erken modernlik döneminde gelişimi tartışılabilir boyutlarda olmasına rağmen Batı-dışında özelde Osmanlıda karşılık bulmuştur. Bu durumun değerlendirilebilmesi için modern bilimin ortaya çıkması ve yayılmasına dair daha ucu açık yaklaşımların geliştirilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada bilim devrimi kavramı yanında tıp alanında gerçekleşen çalışmalar, İslam/Osmanlı tıp düşüncesinin konu edilebilmesi açısından değerlendirilmiştir. Konunun modernlik açısından değerlendirilmesi, modernliğin tarihine dair dönemlerin içinde değerlendirilmesini gerektirmektedir ve bu anlamda ‘erken modernlik’ bilim devrimi olarak kayıtlanan döneme sosyolojik bir bağlam kazandırır. Erken modernlik geleneğin kavramsal bir çözümleme aracı olarak işlevsel olduğu bir dönemdir. Modernlik bir devrim ekseninde değil de bir süreç içerisinde değerlendirildiğinde gelenek ve geleneğin değişimi temel bağlamı ifade eder, bu doğrultuda da yeni kavramlaştırmalar gerekli olmaktadır. Bu çalışmada ‘arayüz’ kavramına başvurulmuştur ve geleneğin değişimi ‘arayüz’ kavramı ekseninde çözümlenmektedir. Arayüz; hem geleneğin sonunu hem de modernliğin başlangıcını temsil etmektedir. Bu bağlamda modern bilimin Batı-dışına aktarılması değerlendirilebilir bir bağlam elde etmiş olmaktadır.