ÖZET
Kant sonrası metafiziğin gözden düşme sürecinin hızlandığı söylenebilir. Yakın zaman felsefe tartışmaları metafiziğin nesne kavramının yeni okumalarına sahne olmuştur. Bu yazıda Spekülatif gerçekçilik tartışmaları içinde metafiziğinin imkanının Graham Harman ve Harman’a getirdiği eleştirilerle Peter Wolfendale tarafından nasıl tartışıldığı ele alınacaktır. Harman’ın ontolojisi, Heidegger’in yeni bir okuması ile nesne kavramının kurgulanması ile şekillenmiştir. Nesnenin merkezi konumundan dolayı teori, nesne-merkezli ontoloji olarak da isimlendirilmektedir. Wolfendale’in eleştirisi, Harman’ın nesne tanım ve teorisinin oldukça belirsiz olması ve neticede nesnenin neredeyse bilinemez bir konuma getirilmesi iddiası üzerine kuruludur. Böylece, tutarsız bir tutum ortaya koyan Harman bu belirsiz nesne tanımlaması ile Kant’ın bilinemeyen ‘noumen’ini teorisinde yeniden hayata döndürmüştür. Bu makalede, ilk aşamada Harman’ın nesne anlayışı, daha sonra Wolfendale’in ona getirdiği eleştiriler üzerinde odaklanılacaktır. Neticede nesneler teorisi ortaya koymanın ve nesnelerin epistemik değerinin bir metafizik imkan tartılması için ne anlam ifade ettiğine dair genel bir zemine erişmek amaçlanmaktadır.