ÖZET
Günümüz toplumları birbirlerini takip ederek, gözlemleyerek, kopyalayarak her gün daha akıllı olma yolundalar; bilgi artışı zaten hızlanıyor ama hepimizin ne bildiğini biliyor muyuz? Ya da daha eleştirel olarak, birinin öğrendiği her şeyden yararlanabilir miyiz? Günümüzün literatür, tekno-sosyal etkileşim(leri) ekonomik, sosyal, kültürel ve politik durumların dengesizlikler tarafından yönlendirilen çok motive ve çok yönlü bir normatif fenomen olarak yorumlamaktadır (felsefi olmayan gerçekler). Bu çalışmayla beraber, yine de, geçerli literatür, “modern” sosyolojik varsayımları vurgulamamakta, bir Tekno-ütopyacı (Nietzschean düşüncesi) veya en azından egemen bir teknolojik-determinist (Devlerin dilekleri) olarak hareket etmektedir. Bu bakış açısıyla, bu çalışma Teknokalistler ile ilgili sorunları tartışmak için Teknokalizm ilkeleriyle tekno-sosyal etkileşimi analiz eden farklı bir yaklaşım benimsemiştir. Bu makale, Teknokratikçilerin isyanı, özgürlüğü ve tutkusu tekno-sosyal mücadelelerle yönetilen saf “modern” teknisyenler olmaktan kurtulmak istediklerini savunuyor. Bu çalışmada, yeni teknolojik alan bakış açıların bir tuhaf “postmodern” ahlaki amaç (ör. Gözetim yönetişimini durdurma) almadan mevcut ve gelecekteki kontrolörlerden kaçınmamız gerektiğini mecazi olarak öngörecektir